حکومت دینی

·       حکومت دینی

      یکی از ابزاری که قرآن کریم و دین اسلام برای بشارت و انذار استفاده نموده است، ایجاد یک حکومت دینی در تحت فرمان نماینده الهی بر روی زمین می باشد. این حکومت از حدود دین الهی محافظت می نماید.

      قال الله عزوجل :« یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فی‏ شَیْ‏ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ ذلِکَ خَیْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْویلا»[1].

      در مقابل اطاعت فرمان و امر قرار می گیرد. یعنی مبشر و نذیر علاوه بر اطلاع رسانی و پیامبری وظیفه ی دیگری به عنوان فرماندهی دارد. در نتیجه بر تمام مسلمانان واجب است پیامبر گرامی را در دستورات پیروی نمایند. این امر باعث تکمیل وظیفه پیامبر می شود. یعنی مکمل بشارت و انذار پیامبر آسمانی حکومت است.

---

[1] - سوره مبارکه نساء شریفه 52